Als bewaker en beschermer van een strategische doorgang, ontwikkelt het kasteel zich naarmate de stad Péronne evolueert afhankelijk van de allianties. In de loop der eeuwen wordt het kasteel meerdere malen bestormd en krijgt het er flink van langs. Een groot deel wordt tijdens de Eerste Wereldoorlog vernield.

Op het einde van de oorlog wordt het gerestaureerd met rode bakstenen, ongetwijfeld minder duurzaam, maar het kasteel behoudt vandaag nog steeds zijn originele vorm. De torens echter werden niet integraal gerestaureerd.